بهترین مرکز صدور عقدنامه/صیغه نامه/ دفترچه ازدواج/ طلاق توافقی در مشهد
🔴 حسن مرادی
🔹 حسن مرادی یکی از بنام ترین فعالان در زمینه صدور عقدنامه/صیغه نامه/ دفترچه ازدواج/ طلاق توافقی در مشهد می باشد که با ارائه خدمات با کیفیت به محبوبیت زیادی دست یافته است .
🔴 خدمات حسن مرادی :
✅ ازدواج موقت و دائم
✅ صدور عقدنامه و صیغه نامه های معتبر،شرعی و قانونی با مهر برجسته قابل استفاده در هتل،سوئیت،مسافرت، بیمارستان ها، دادگستری،نیروی نظامی و اماکن بدون ثبت در شناسنامه و دفاتر ازدواج و کاملاً محرمانه
✅ ارسال رایگان به سراسر ایران
✅ تخفیف ویژه برای عزیزانی که از طریق سایت با ما ارتباط برقرار کنند
✅ به صورت حضوری و غیر حضوری _از طریق فضای مجازی
✅ مورد جهت معرفی نداریم لطفاً در این مورد سوال نکنید
🔸 شماره تماس 09157002398
🔸 آی دی واتساپ sighename
🔸 آدرس مشهد سی‌متری طلاب
تفاوت صیغه ۹۹ ساله با صیغه موقت چیست؟
صیغه موقت که به عبارت دیگر به آن ازدواج موقت می گویند به این معناست که زن و مردی با یکدیگر ازدواج موقت می کنند، تنها تا زمانی که مدت عقد تمام نشده، با هم زن و شوهر هستند. پس از به پایان رسیدن مدت تعیین شده آن ها دیگر زن و شوهر نیستند، به عنوان مثال چنانچه برای مدت ده روز ازدواج کرده باشند، پس از ده روز دیگر نسبت به یکدیگر محرم نیستند. در ازدواج موقت یا همان صیغه موقت رضایت زن و مرد و اجرای عقد و تعیین کردن مهریه و مدت ضروری است. در صورتی که دختر باکره باشد، به نظر بیش تر مراجع معظم تقلید می بایست از پدرش رضایت بگیرد.
بر اساس ماده ۱۰۶۲قانون مدنی: “نکاح واقع می گردد به ایجاب و قبول به الفاظی که به صراحت دلالت بر قصد ازدواج کند.”
ازدواج موقت که رابطه زوجیت میان زن و مرد در زمان مشخص است از طریق عقد صورت می گیرد و به دلیل اینکه عقد ازدواج موقت یکی از عقود به شمار می رود می بایست علاوه بر شرایط عمومی برای صحت عقد، دارای شرایط ویژه به خود نیز باشد.
قصد انشاء در ازدواج موقت
تمایل و رضایت زوجین در ازدواج موقت از شرایط صحت عقد به شمار می رود. بنابراین مرد یا زن یا وکیل آن ها که صیغه عقد موقت را اجرا می کند می بایست قصد انشاء داشته باشد به این معنا که چنانچه خود مرد و زن صیغه را می خوانند، زوجه به گفتن “زوجتک نفسی” قصدش این باشد که خود را زن وی قرار دهد و زوج به گفتن “قبلت التزویج” زن بودن وی را برای خود قبول کند و در صورتی که وکیل مرد و زن صیغه را اجرا می کند، به گفتن “زوجت و قبلت” قصدش این باشد مرد و زنی را که وی را وکیل کرده است، زن و شوهر شوند.
لذا در صورتی که زن و مرد برای عقد صیغه ۹۹ ساله رضایت نداشته باشند یا اینکه یکی از طرفین، مورد اجبار و اکراه قرار گرفته باشد و یا اینکه بدون قصد انشاء به عنوان مثال از نظر شوخی صیغه را بخواند، این شرط که از صحت ازدواج موقت‌بوده است رعایت نشده و باطل است.
سرانجام در صورتی که زن یا مردی را برای ازدواج موقت با دیگری اجبار کنند که فرد مکره بدون اراده، مجبور به قبول ازدواج است این ازدواج یا صیغه موقت درست نخواهد بود.
الفاظ در ازدواج یا صیغه موقت
در ازدواج موقت فقط اراده و رضایت زن و مرد برای اجرای عقد کافی نمی باشد بلکه می بایست الفاظی را به کار ببرد که قصد طرفین را حاکی بر ازدواج یا صیغه موقت برساند. لذا معاطات در عقد صیغه موقت مورد قبول واقع نشده است. در اینکه اجرای صیغه ازدواج موقت با چه زبان و الفاظی باشد کافی است که لفظ فارسی باشد و لفظ عربی نیازی نیست و صیغه خاص هم لزومی ندارد، بلکه این اندازه که الفاظ، قصد صیغه موقت را برساند کافی می باشد.
ایجاب و قبول
ایجاب به اعلام قصد ازدواج “موقت” گوینده با مخاطب خود می گویند. پذیرش عبارت از اعلام قبول آن امر می باشد. ایجاب معمولا از سوی زوجه و پذیرش از سوی مرد است.
توالی ایجاب و قبول: به منظور اینکه خواست هر دو طرف از نظر عرف مرتبط با هم باشد و فاصله میان ایجاب و پذیرش امکان توافق واقعی زوجین را بر هم نزند، بر اساس ماده ۱۰۶۵ قانون مدنی: “توالی عرفی ایجاب و پذیرش شرط صحت عقد است.”
به این معنا که پذیرش می بایست در هنگامی گفته شود که عرف آن را متوالی و مرتبط با ایجاب بداند.
