قیرگونی یکی از عایق های رطوبتی بسیار پر استفاده است که از زمان های گذشته برای عایق کردن قسمت های مختلف ساختمان مانند سرویس بهداشتی، آشپزخانه، پی ساختمان استفاده میشود. با توجه به تاریخچه ساختمان سازی می توان گفت که قیرگونی از اولین راه‌هایی بوده است که انسان ها برای کنترل نفوذ رطوبت به داخل ساختمان ها استفاده کرده اند. با توجه به اینکه امروزه انواع ایزوگام برای عایق سازی ساختمان ها به وجود آمده است اما هنوز هم قیرگونی استفاده زیادی در ساختمان سازی دارد.

قیرگونی همان طور که از نام آن مشخص است از قیر و گونی تشکیل شده است. گونی برای تثبیت کردن قیر بر سطوح استفاده می‌شود. برای اجرای صحیح و اصولی قیرگونی ابتدا باید زیر ساز کار به خوبی ساخته شود. برای اصلاح زیرساز، باید لوله های گاز، آب، کفشوها، لوله بخاری بر سرجای خود قرار گیرد سطح مورد نظر باید با سیمان و ماسه مسطح شود و سپس با یک لایه قیر و یک لایه گونی و در نهایت با یک لایه قیر، سطح پوشیده می‌شود.

نکته ای که جا دارد در این بخش به آن اشاره کنیم این است که جنس ملات زیر گقیرگونی باید حتما از سیمان و ماسه باشد و هرگز بر روی ملاتی با جنس آهک و یا شفته آهکی، قیرگونی نکنید زیرا آهک قیر را فاسد می‌کند. در ادامه نکات مهمی که در اجرای قیرگونی باید رعایت شود را برای شما آورده ایم.

مزیت ها و محدودیت های قیرگونی

مهم‌ترین مزیت آن نسبت به ایزوگام ، امکان خود مراقبتی و خود ترمیمی آن است. این مزیت به خصوص در مورد سوراخ‌ شدگی نمود بیشتری دارد. به همین علت در سرویس‌ بهداشتی بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرند. همچنین ممکن است در ترکیب با ایزوگام و روی پشت بام نیز اجرا شود. دلیل این امر پوشش دادن نقاط ضعف یکدیگر برای رسیدن به بهترین عملکرد است. دو عامل یکپارچه بودن و قطر قیرگونی موجب می‌شود تا در برابر تنش‌های فیزیکی مقاومت زیادی داشته باشند.

بزرگترین محدودیتی که این ترکیب در اجرا دارد، نصب در سطوح عمودی است. این ترکیب تنها در سطوح افقی امکان اجرا دارد. البته در برخی پروژه‌ها ترکیب روی دیوار ممکن است با توری فلزی یا مصالح مشابه ثابت شود. این کار خیلی مورد توصیه نیست. زیرا باعث کاهش ایستایی و پایداری دیوار می‌گردد. همچنین عایق‌کاری با این ماده تنها تا کمتر از ۱۰ سال دوام خواهد داشت و پس از این مدت بایستی تجدید شود.