معرفی انجام کلیه کارهای کاشی کاری در سبزواز
🔴 سینا حسینی
🔹 سینا حسینی یکی از بنام ترین فعالان در زمینه انجام کلیه کارهای کاشی کاری در سبزواز می باشد که با ارائه خدمات با کیفیت به محبوبیت زیادی دست یافته است .
🔴 معرفی اجمالی خدمات سینا حسینی :
✅ انجام کلیه کارهای کاشی و سرامیک
✅ سرویس بهداشتی. آشپزخانه. باربی کیو.
✅ بانازلترین قیمت وبهترین کیفیت
و…
🔸 شماره تماس ↔️ در انتظار واریز وجه آگهی ↔️
🔸 آدرس سبزوار
آشنایی با هنر کاشی کاری
هنر کاشی کاری کنار هم قراردادن قطعاتی از جنس کاشی برای درست کردن یک طرح است. کاشی کاری در گذشته برای بناهای مذهبی و مساجد و امروزه علاوه بر معماری مذهبی، برای معماری بناهای مسکونی، تجاری و… به کار برده میشود.
تاریخچهای از هنر کاشی کاری
پس از اسلام و با گسترش دین اسلام در قسمت شرق، روش و تزئینات معماری دچار تحولاتی شد. در واقع اسلامیان آثاری را که خارج از چهارچوب آداب و رسوم اسلامی بود و حاوی تصاویر انسانی و حیوانی بودند را خراب کردند، زیرا آنها معتقد بودند که هنر باید در خدمت علم و دانش باشد نه پرستش.
کاشی کاری از هنرهای قدیمی ایرانی است و قدیمیترین کاشی ایران، کاشیهای فیروزهای اصفهان است که منارههای دوران سلوجقی با آنها ساخته شده است.
قرن هشتم را میتوان اوج کابرد کاشی دانست که تا اواخر قرن دوازدهم تا انقراض صفویه ادامه داشت.
رفته رفته با گذر زمان طرحهای کاشی از اشکال هندسی فراتر رفت و با گل و بوته، حیوانات و پرندگان طراحی شد و به منازل راه یافت و بیشتر مورد توجه عموم قرار گرفت.
امروزه کاشی کاری و کاشی سازی یکی از هنرهای دستی مرسوم اصفهانیان است و کارگاههای متعدد کاشی سازی و هنرمندان کاشی کار زیادی در این شهر وجود دارد.
کاشی کاران اصفهانی معتقدند که هنر کاشی کاری، به ویژه کاشی هفت رنگ، هنری است که از دورانهای مختلف تاثیر گرفته و به کاشی امروزی رسیده است و هر رنگ نشان از یک دورهی خاصی دارد.
رنگهای کاشیهای قدیم به خاطر ترکیب سرب و قلع موجود در آنها دارای مقاومت زیادی بودند و با گذر زمان تغییر رنگ نمیدادند و زیبایی خود را حفظ میکردند. در حالی که امروزه رنگهای صادراتی استفاده میشود که دوام خیلی کمی دارند.
در جستجوهای باستان شناسان چغازنبیل، شوش و سایر نقاط باستانی ایران، علاوه بر لعاب روی سفال، خشتهای لعابدار نیز یافته شده است.
چند نمونه از هنر کاشی کاری ایران در شوش پیدا شده است که مربوط به کاخ هخامنشیان با قدمتی بیش از ۴۰۰ سال قبل از میلاد است که اکنون در موزههای فرانسه نگهداری میشوند. برخی از تزئینات برجای مانده از زمان هخامنشیان نشان از کاربرد آجرهای لعابدار رنگی دارد. از تزیینات کاشی هم چنین برای آرایش کتیبهها نیز استفاده شده است. رنگ پس زمینهی کاشیهای زمان هخامنشیان معمولا زرد و سبز و قهوهای بوده است و لعاب روی آجرها از گچ و خاک پخته تشکیل شده است.
پس از گسترش اسلام یکی از کاربردهای ویژهی هنر کاشی کاری، تزئیین و ساخت بناهای مذهبی شد و به دنبالش کاشی کاری یک روش جذاب برای تزئین کامل و پوشش بناها در سرزمینهای اسلامی شد. رنگ اصلی و رایج کاشیهای آن دوران رنگ فیروزهای و لاجوردی بود که بهصورت گسترده در کنار آجرهای بدون لعاب بهکار میرفت. در آن دوران کاشیکاری ابتدا برای آراستن قسمتهای بالایی منارهها، برجسته کردن جملات مذهبی و آسانکردن خواندن آنها بهکار میرفت؛ و به مرور زمان جای خود را در تزئینات بناها باز کرد، طرحهای هندسی با گُلبوتههایی به شکل قرینه در زمینه آمیخته شد و کمکم رنگهای شفاف نیز به آنها اضافه شد.
در دوران صفویه هنر کاشی کاری به اوج کاربردش رسید به گونهای که هنوز هم آثار کاشی کاری زمان شاه عباس که در اصفهان انجام میشد، از لحاظ کیفیت و ترکیب رنگ بی نظیرند. نمونهای از این کاشی کاری در مسجد شیخ لطف الله در اصفهان، زیباترین معرق کاری دنیاست.