شارژینو ؛ اپلیکیشن هوشمند مدیریت آپارتمان رایگان

شارژ ساختمان هزینه‎هایی هستند که برای حفظ و نگهداری بخش‌های مشترک و مشاع آپارتمان از سوی ساکنین پرداخت می‌شود. ممکن است قسمت‌هایی از ساختمان اصلا مورد استفاده برخی از همسایگان قرار نگیرد، اما این دلیلی برای عدم پرداخت شارژ نمی‌شود و هم مالکان خانه و هم مستاجران لازم است مبلغ تعیین شده برای شارژ را پرداخت کنند.
این موضوع بر اساس قوانین وصول شارژ ساختمان در “قانون تملک آپارتمان‌ها” که در سال ۱۳۴۳ به تصویب رسیده، در نظر گرفته می‌شود و باید به مدیر مجتمع پرداخت شود.

انواع هزینه‌های ساختمان

در آپارتمان‌ها دو نوع هزینه وجود دارد: هزینه‌های نسبی و هزینه‌های ثابت.

هزینه‌های نسبی به هزینه‌هایی گفته می‌شود که برای تعمیر و نگهداری بخش‌هایی از ساختمان مصرف می‌شود، مانند هزینه آب، برق، گاز مشاع، ایزوگام، انواع بیمه‌های مربوط به ساختمان و… جزو این هزینه‌ها هستند. این هزینه‌ها براساس متراژ، تعداد نفرات و حتی تعداد پارکینگ برای هر واحد محاسبه می‌شوند.

هزینه‌های ثابت هزینه‌هایی هستند که ربطی به خود فیزیک ساختمان ندارند، این هزینه‌ها مربوط به نگهبانی، سرایداری، باغبانی و هر نوع هزینه‌ای است که به یک‌باره به ساختمان تحمیل می‌شود، است. نحوه تقسیم این هزینه‌ها ربطی به مساحت واحدها ندارد و معمولا به صورت یکسان بین همه واحدها تقسیم می‌شود.

روش‌های محاسبه شارژ ساختمان

نحوه‌ی تقسیم هزینه‌ها و محاسبه شارژ بسته به تصمیم مالکین واحدهای ساختمان تعیین می‌شود. برای این محاسبه روش‌های مختلفی وجود دارد که هر کدام از آن‌ها نیز فرمولی متفاوت دارند. در ادامه معروف‌ترین و مطرح‌ترین این روش‌ها همراه با چگونگی محاسبه آن‌ها را بررسی می‌کنیم:

شارژ ثابت

در این مدل شارژ برای تمامی واحدها و به صورت یکسان یک عدد ثابت برای شارژ هر واحد در نظر گرفته می‌شود. مثلا تمامی واحدها، هر واحد 50 هزار تومان شارژ پرداخت می‌کنند. این مدل شارژ دارای حداقل پیچیدگی محاسباتی است و برای مجتمع‌های مسکونی، تجاری و اداری که دارای واحدهایی با متراژ یکسان هستند، مناسب است.

شارژ واحدی

شارژ متراژی

شارژ نفری

شارژ نفر متراژی

شارژ بر اساس تسهیم هزینه‌های مجتمع

روش ترکیبی